Kobieta bada deskę drewnianą pod mikroskopem

Wytrzymałość na zginanie statyczne

Start » Technologia » Wytrzymałość na zginanie statyczne

Oznaczenie wytrzymałości na zginanie statyczne przeprowadzono zgodnie z PN-77/D-40103. Drewno. Oznaczenie wytrzymałości na zginanie statyczne.

Badaniom zostały poddane próbki wycięte z drewna dębowego, robinii akacjowej oraz modrzewia syberyjskiego. Przed badaniem próbki zostały zmierzone i zważone.

Kształt i wymiary próbek odpowiadały wymaganiom Polskich Norm.

Próbki do badania na zginanie statyczne miały kształt prostopadłościanów, o wymiarach 20 x 20 x 300 mm.

Próbki były wolne od widocznych wad. Pomiary przekrojów poprzecznych próbek wykonano w połowie długości, w kierunku stycznym (b) i promieniowym (h) z dokładnością do 0,1 mm.

Do przeprowadzenia badań wykorzystano maszynę wytrzymałościową TIRA Test-2300. Obciążenie odbywało się w kierunku promieniowym.

W czasie wstępnych prób zginania, określono prędkość posuwu, którego wartość wyniosła 8,74 mm/min.

Wytrzymałość drewna na zginanie statyczne dla drewna:  

  • dębowego wzrasta o 13% (różnica istotna statystycznie) – dąb niemodyfikowany 177,3 MPa, dąb modyfikowany amoniakiem 200,3 MPa
  • robinii akacjowej wzrasta o 4,6 % – robinia akacjowa niemodyfikowana: 276,1 MPa, robinia akacjowa modyfikowana amoniakiem: 288,9 MPa
  • modrzewia syberyjskiego wzrasta o 4,3% –  modrzew syberyjski niemodyfikowany: 163,4 MPa, modrzew syberyjski modyfikowany amoniakiem: 170,4 MPa
Wykres wytrzymałości na zgniatanie drewna wędzonego

Wartość średnia dla drewna dębowego niemodyfikowanego po przeliczeniu na W=15% wynosiła 816 kG/cm2 (wg Wanina 762 kG/cm2), natomiast dla drewna modyfikowanego 918 kG/cm2.

Pozostałe badania: